Het Majin Huis, Gent
Dit ondersteuningshuis is open sinds juni 2019 en ligt in het centrum van Gent.
We maakten in dit huis een interview met:
- Bezoekster Manuella over de psychosociale begeleiding
- Vrijwilligster Tine over de creatief ateliers
- Bezoekster Josephine over de tai chi en herstellende yoga
Contactgegevens:
www.majinhuis.org
info@majinhuis.org
Sint-Elisabethplein 7, 9000 Gent
0479 16 15 08
Coördinator: Els Van den Driessche
"Ik kan hier echt mezelf zijn"
Manuella: “Ik krijg hier psychosociale begeleiding, ja. Maar die term klinkt zo zwaar. Voor mij lijkt het eerder alsof ik in Het Majin Huis gewoon wat kom babbelen. Ik spreek hier met een psychotherapeute, maar het voelt veel lichter dan mijn sessies bij de oncopsycholoog in het ziekenhuis. Dat is te danken aan de locatie van Het Majin Huis, weg van het ziekenhuis. Hier hoef ik geen lange gang te doorkruisen met zieken, verpleegkundigen en dokters. Hier moet ik ook niet plaatsnemen in een wachtzaal.
Ziekenhuizen doen tegenwoordig wel moeite om een warmer gevoel te creëren. Ze richten de gespreksruimte nu in met knusse zeteltjes, de muren worden aangekleed. Maar het blijft een ziekenhuis. Je voelt je er patiënt. En ik ben dat ook wel, maar in Het Majin Huis krijg ik dat gevoel niet.
Als je hier binnenkomt, biedt een gastvrouw je meteen koffie aan. En je hoeft hier niet altijd over kanker te spreken, ook niet tijdens de psychosociale begeleiding. Ik worstel nu bijvoorbeeld met een probleem dat niet zozeer met kanker te maken heeft. Maar die kanker speelt op de achtergrond toch mee. Hier kan ik dat bespreken. In het ziekenhuis zou ik datzelfde onderwerp niet zo snel ter sprake brengen, omdat het niet echt gelinkt is aan kanker.
Ik heb echt nood aan de gesprekken in Het Majin Huis. Mijn nabije omgeving wil ik niet altijd vertellen wat er allemaal door mijn hoofd maalt. Voor mijn ouders is het al supererg dat hun dochter niet meer kan genezen, ik wil het niet nóg moeilijker
"Hier vind ik een luisterend oor bij iemand die me handvaten aanreikt."
maken door op tafel te gooien waar ik allemaal mee worstel. Met mijn vriend praat ik er ook niet altijd over, ik wil geen relatie die louter om kanker draait. Dus is het voor mij zeer waardevol dat ik hier een luisterend oor vind bij iemand die mijn verhaal vanaf een afstand kan beluisteren en me handvaten aanreikt.
In principe zou ik ook naar een psycholoog in een privépraktijk kunnen, maar kom je dan wel terecht bij iemand met de juiste expertise? En dan zit je ook weer in zo’n formelere setting. In Het Majin Huis kennen ze het thema kanker en kom je dan ook nog eens terecht in een supergezellige omgeving. Ik krijg hier bijna het gevoel dat ik thuis ben. Daardoor voel ik mij op mijn gemak. Dat is nodig om écht jezelf te zijn.”
“In het creatief atelier kun je je uiten zonder woorden”
Tine Germer: “Ik vind het belangrijk dat mensen in het creatief atelier de zorgen rond hun kankerverhaal even opzij kunnen zetten. Tijdens zo’n activiteit verschuift de focus naar hun handen, hun vingers, hun ogen, hun zintuigen.
Als je samen aan iets creatiefs werkt, kijk je elkaar niet constant in de ogen. Soms schept dat een cocon die makkelijker een gesprek losmaakt. Ik probeer mensen ook het gevoel te geven dat ze kunnen thuiskomen op een plaats en in een sfeer die veilig is. Gesprekken die binnen die ruimte ontstaan, gaan niet naar buiten.
“Mensen móéten hier niet praten."
Aan de andere kant is niet zo dat mensen in Het Majin Huis móéten praten. Creativiteit kan net een manier zijn om je te uiten zonder woorden. Onze creatief ateliers neigen naar iets therapeutisch, maar wij houden het opener en speelser, we leggen niks op. Wij gaan hoogstens inspireren. Iedere bezoeker doet zijn of haar ding. Welke creatie er uit zo’n namiddag komt, doet er voor mij niet toe. Het is het proces
dat telt. Ook waardevol vind ik dat bezoekers in Het Majin Huis andere mensen vinden die in een gelijkaardige situatie zitten. Ze zien er hoe lotgenoten soms op een heel andere manier met dezelfde moeilijkheden omgaan. Dat kan een spiegel zijn en een verhelderend effect hebben. Anders zit je toch vaak in je eigen wereldje, in je eigen spiraal van denken.”
"Tai chi en herstellende yoga helpen om terug vertrouwen te krijgen in mijn lichaam"
Josephine: “Tijdens mijn chemo vond ik het belangrijk om te blijven bewegen. Op een keer wandelde ik naar een vriend. Plots haalde een mevrouw met een rollator mij in. Maar dan dacht ik: ik doe het toch maar. Door te blijven bewegen hoopte ik sneller weer te kunnen sporten. Ik speel al 15 jaar frisbee in clubverband.
Na mijn radiotherapie begon ik terug te joggen. Na enkele maanden liep ik opnieuw 7 kilometer. Maar toen kreeg ik last van mijn heup. Lichamelijk was ik uit balans geraakt, misschien door de vele behandelingen die ik al onderging. Ik trok van de ene kinesist naar de andere. Stuk voor stuk gaven ze me een goede behandeling. Toch knaagde er iets. Ik voelde me een patiënte die enkel maar haar lot in hun handen legde. Ik wou méér doen. Wat kon ik zelf doen?
Eerst ging ik naar een yogacentrum. Daar werkten ze niet specifiek met mensen met kanker en belandde ik in een grote groep. Ik voelde er niet de ruimte om de hulp te vragen waar ik soms wel nood aan had. Toen ontdekte ik in Het Majin Huis de herstellende yoga, een aparte
"Als je hier een oefening niet kan uitvoeren door je kankerbehandeling, dan wordt die voor jou aangepast."
vorm van yoga die geen zware fysieke inspanningen vraagt. Hier in Het Majin Huis voel ik wel de ruimte om hulp te vragen. De lesgeefster straalt veel vertrouwdheid uit. Kan je een bepaalde oefening niet goed, dan corrigeert ze je op een heel zachte manier. Lukt iets niet door je kankerbehandeling, dan past ze de oefening voor jou aan. Daarnaast ondersteunt het mij dat de andere deelnemers ook een kankerervaring hebben. Tijdens de les kan zelfs de stilte connecteren.
Ik besef almaar meer welk gevecht mijn lichaam al leverde met die tumoren. Dus wil ik er zorgzaam mee omgaan. Herstellende yoga betekent voor mij: aandacht schenken aan mijn lichaam in rust. Sinds mijn operatie heb ik de neiging om met mijn schouders naar binnen te lopen. In de yogasessies leer ik mijn borst open te zetten. Dan voel ik direct het deugddoende effect.
"Ik besef almaar meer welk gevecht mijn lichaam al leverde met die tumoren. Dus wil ik er zorgzaam mee omgaan."
Ik proefde ook al van de tai chi. Daarbij gaat het voor mij over bewust bewegen. Als ik aan het lopen of fietsen
ben, denk ik soms: snel even die berg op. Als het dan ergens pijn doet, bijt ik even door. Ik sta op zo’n moment amper stil bij wat er echt gebeurt in mijn lichaam. Tai chi en herstellende yoga focussen op het respecteren van mijn grenzen: op een zachte manier voelen tot waar mijn lichaam mee wil en dan rustig in stretch gaan, om zo mijn lichaam eventueel iets bij te brengen.
Na de chemo ervaar ik mijn lichaam soms als een last, want sommige dingen kan ik niet meer zo goed. Tai chi en herstellende yoga helpen om terug vertrouwen te krijgen in mijn lichaam. Het gaat over aanvaarden wat niet meer mogelijk is en herontdekken wat wel nog kan.”