Villa Zomernest, Sint-Martens-Latem
Dit ondersteuningshuis is open sinds 2021.
We maakten in dit huis een interview met:
- Hugo, die op zijn manier het lotgenotencontact in Villa Zomernest apprecieert
- Martine, die zich als naaste begrepen voelt in Villa Zomernest
Contactgegevens::
https://www.villazomernest.be
info@villazomernest.be
Kwakstraat 13, 9830 Sint-Martens-Latem
0472 63 90 36
Coordinatrice: Barbara De Meester

"Het geeft mij voldoening als ik lotgenoten inspireer"
Een is niet enkel een plaats waar mensen met een kankerervaring kunnen deelnemen aan activiteiten op hun maat. Het is ook een ontmoetingsplek, waar lotgenoten mekaar vinden en steunen.
Hugo had op lichamelijk vlak al bijzonder veel meegemaakt toen hij Villa Zomernest leerde kennen. “Drie rugoperaties, de ziekte van Dupuytren, suikerziekte in de hoogste graad én drie keer kanker. Telkens weer een agressieve tumor. Vroeger was ik een sportieve man. Nu kan ik zelfs geen schroef meer in de muur draaien.”
'Mijn missie'
De activiteiten in Villa Zomernest spreken Hugo niet aan, het lotgenotencontact des te meer. “Na alles wat ik heb meegemaakt, is het een wonder dat ik hier nog zit”, vertelt Hugo. “Ik proef daar een diepere betekenis in. Ik zie het nu als mijn missie om een inspiratiebron te zijn voor andere mensen die door een kankertraject gaan.”

Hoe hij zijn eigen traject beleeft, daar vertelt Hugo niet over in Villa Zomernest. “Ik verwerk mijn ziekte achter mijn muurtje. Het is best dat je daar niet te veel probeert over te kijken. Maar ik ben wel sociaal. En ik wil de andere mensen in Villa Zomernest steunen en mijn optimisme op hen overbrengen."
“Ik haal er voldoening uit als andere bezoekers van Villa Zomernest zeggen dat mijn positiviteit en mijn ingesteldheid hen helpt. Misschien is dat mijn doel hier nog op de wereld. Dan neem ik dat met plezier op.”
“Hier voel ik me als naaste begrepen"
Als Hugo naar Villa Zomernest gaat, dan gaat Martine mee. “Het doet mij goed", zegt zij, "dat ik als partner ook welkom ben in Villa Zomernest. Want een naaste van iemand met een kankerdiagnose gaat ook door een heel traject – dat zien veel mensen over het hoofd."
"Mijn leven staat ook op zijn kop. Ik slaap alleen, ik eet alleen, ik moet alleen weg – eigenlijk leef ik alleen. Dat is niet gemakkelijk. Hugo is altijd heel positief. Ik ben anders."
“De koffienamiddagen in Villa Zomernest zijn zowat het enige dat we nog met ons tweeën doen. En dan zeggen de mensen daar tegen mij: ‘Het parcours dat Hugo aflegt, moet met jou als partner toch ook veel doen.’ Zoiets raakt me. Dan voel ik mij begrepen. Die erkenning is voor mij een verademing.”
