Manuella - Het Majin Huis

Manuella: “Ik krijg hier psychosociale begeleiding, ja. Maar die term klinkt zo zwaar. Voor mij lijkt het eerder alsof ik in Het Majin Huis gewoon wat kom babbelen. Ik spreek hier met een psychologe, maar het voelt veel lichter dan mijn sessies bij de oncopsycholoog in het ziekenhuis. Dat is te danken aan de locatie van Het Majin Huis, weg van de kliniek. Als je bij de oncopsycholoog gaat, moet je eerst die lange gang door, tussen al die zieken. Je neemt er plaats in een wachtzaal. Iemand in een witte schort pikt je op. Terwijl je je verhaal doet, hoor je soms een bed voorbijrijden."

Ziekenhuizen doen tegenwoordig wel moeite om een warmer gevoel te creëren. Ze gebruiken er nu ook zeteltjes, de muren worden aangekleed, in de gespreksruimte trekt de psycholoog zijn schort uit. Maar het blijft een ziekenhuis. Je voelt je er patiënt. En ik ben dat ook wel, maar in Het Majin Huis krijg ik niet dat gevoel. Als je hier binnenkomt, biedt een gastvrouw je meteen koffie aan. En je hoeft hier niet altijd over kanker te spreken, ook niet tijdens de psychosociale begeleiding. Ik worstel nu bijvoorbeeld met een probleem dat niet zozeer met kanker te maken heeft. Maar die kanker speelt op de achtergrond toch mee. Hier kan ik dat bespreken. In het ziekenhuis zou ik datzelfde onderwerp niet zo snel ter sprake brengen, omdat het niet echt gelinkt is aan kanker."

“In Het Majin Huis krijg je bij het onthaal meteen een koffietje en hoef je niet altijd over kanker te spreken.”

Ik heb echt nood aan de gesprekken in Het Majin Huis. Mijn nabije omgeving kan ik niet altijd vertellen wat er allemaal door mijn hoofd maalt. Voor mijn ouders is het al supererg dat hun dochter niet meer kan genezen, ik wil het niet nóg moeilijker maken door op tafel te gooien waar ik allemaal mee worstel. Met mijn vriend praat ik er ook niet altijd over - ik wil geen relatie die louter om kanker draait. Dus is het voor mij zeer waardevol dat ik hier een luisterend oor vind bij iemand die mijn verhaal vanaf een afstand kan beluisteren en die me handvaten aanreikt.

“In principe zou ik ook naar een psycholoog in een privépraktijk kunnen, maar kom je dan wel terecht bij iemand met de juiste expertise? En dan zit je ook weer in zo’n formelere setting. In Het Majin Huis kennen ze het thema kanker en kom je dan ook nog eens terecht in een supergezellige omgeving. Ik krijg hier bijna het gevoel dat ik thuis ben. Daardoor voel ik mij op mijn gemak. Dat is nodig om je écht bloot te geven.